بررسی و پایش خشکسالی شهرستان نهاوند با استفاده از شاخصهای خشکسالی

خشکسالی یکی از بزرگترین بلاهای طبیعی محسوب می­شود که تأثیر آن بر جوامع بشری بیشتر از دیگر چنین آسیب­هاستسیبهاسآس. در این تحقیق، به منظور بررسی خشکسالی در شهرستان نهاوند واقع در استان همدان، از داده­های بارندگی ماهانه و سالانه­ی ایستگاههای وراینه و وسج طی یک دوره­ی آماری مشترک 41ساله (1388- 1348) استفاده گردید. وضعیت خشکسالی بر اساس داده­های مذکور با استفاده از شاخصهای ­ناهنجاری ­بارندگی(rai)، معیار بارش ­سالانه (slap)، درصد بهنجار (pni)، دهک(di)، بارش معیار (spi)، z  چینی(czi)، z  چینی اصلاح شده (mczi)، نمره­ی z (zsi)، مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان دادند که بیشترین وقوع خشکسالی بسیار شدید بر اساس شاخصهای pni، spi ،czi ، di و  zsi در هر دو ایستگاه وسج و وراینه در سال آبی 1378-1377 مشاهده شد. بر پایه­ی شاخص mczi، یک مورد خشکسالی بسیار شدید در هر دو ایستگاه وسج و وراینه در سال آبی 1350-1349رخ داده است. بر اساس شاخص slap، پنج مورد خشکسالی بسیار شدید در ایستگاه وراینه، و هفت مورد خشکسالی بسیار شدید در ایستگاه وسج دیده شد. بر پایه­ی شاخص rai پنج مورد خشکسالی ­بسیار شدید در ایستگاه­ وراینه، و چهار مورد خشکسالی بسیار شدید در ایستگاه وسج، مشاهده شده اند. همچنین، بر اساس شاخصهای پرشمار، فراگیرترین سالهای خشکسالی در شهرستان نهاوند، مربوط به سال آبی 1378-1377بوده است.